Kita perlu membina semula kepercayaan antara satu sama lain. Kita harus bersikap matang dan rasional, ketika berbicara soal kaum dan agama. Andainya iklan Hari Kemerdekaan terbitan IKRAM pun gagal kita bicara dengan baik, ia bermakna lebih usaha perlu kita curahkan lagi.
Barangkali kita perlu bertanya kepada diri kita, mengapa tokoh intelektual seperti Dr Siddiq Fadzil tidak diangkat selepas pertukaran kerajaan pada 9 Mei 2018? Mengapa ideanya untuk mencerahkan minda masyarakat tidak dijulang bagai obor, sebaliknya ahli akademik yang tidak akademik ditonjolkan untuk memperbodohkan masyarakat?
Justeru itu, saya menjangkakan pemimpin PAS lebih berempati dengan situasi rakyat marhaen, kerana pernah mengalami zaman serba tiada. Dengan kuasa yang ada dalam tangan, mereka harus cuba sedaya upaya untuk menyelamatkan rakyat yang terdesak, apatah lagi penderitaan rakyat sekarang tidak lain tidak bukan berpunca daripada ketidakcekapan urus tadbir kerajaan yang dianggotai PAS.
就规模而言，室内上千人的研讨会，当然比不上体育馆内上万的人潮。然而，这无损其代表性——马来社会思想光谱里，确实存在一群人——他们拒绝走到排他、唯我独尊的极端。他们仍然以马来人、穆斯林自居，以马来语、马来文化、伊斯兰价值为荣，惟努力为此多元社会打造一个共存共荣的模式。
西迪法兹的离世，固让人伤感。然而，若你接触的媒体过去只让你看到“马来人尊严大会”的叫嚣，以及记者“萌生移民念头”的现场笔记，却从没让你知道这么一号人物，致力于催化你所期盼的改变，恐怕才是更悲哀的事。
换言之，慕尤丁把“马来人大团结政府”演绎成一场失败的闹剧。无能的政府、无情的领袖，一再挑战社会的容忍与耐性。当新冠病毒确诊者从初期的“朋友的朋友”，步步逼近到后来的“邻居、亲戚、家人、挚爱”，“失败的政府”就不再是一个社媒上的标语，或黑衣愤青呐喊的口号，而是呼吸不到氧气的窒息、进入麻醉治疗前的恐惧、失去亲人的伤痛，甚至是一具来不及处理的发臭尸体。
在疫情肆虐期间，各族群的守望相助，其实是一个契机，建立信任基础，让彼此相信，苦难期间能够拉自己一把的，不是位高权重的高官，而是不同肤色的左邻右舍。
我们要贯彻这股精神，用真诚化解敌意，让互助的论述发酵，挫退高涨的种族/宗教气焰。它或许无法立竿见影，但至少它能积少成多，有朝一日，遍地开花。
这是巫统一党独大垮台后的过渡期。旧的威权倒了，惟新的力量仍四分五裂，因为各自利益的算计，尚未凝聚成形。惟政党派系角力之外，民间要建立的是多数人认可的政治价值，以此为核心、主轴、典范，凝聚共识，再借此力量，规范与左右政党派系的角力。
Begitu juga andainya kita bertukar kedudukan. Bayangkan, apabila Cina DAP menghulurkan tangan, diragui pula ada konspirasi kristianisasi di sebaliknya; Apabila Cina Dong Zong menghulurkan derma, dituduh pula pandai berlakon. Cuba kita renung sejenak, bukankah hujah-hujah sedemikian, mematahkan semangat mereka untuk terus membina jambatan? Bukankah retorik murahan sedemikian, mempengaruhi Cina atas pagar untuk berfikir, “Buat apa pun tak guna. Baik Cina tolong Cina sahaja”?
Demikianlah riwayat sebuah kerajaan gagal. Ia membohong untuk menutup pembohongan pertamanya, dan berakhir dengan pembohongan demi pembohongan yang sukar disorok lagi. Ia mencetuskan satu krisis lain untuk menyelamatkan diri dari krisis yang melandanya, berakhir dengan semakin banyak krisis yang melambak.
Apapun, dunia sekarang terlalu rumit untuk difahami hanya melalui warna kulit. Setelah mengharungi pengalaman sejarah yang berbeza, bangsa Cina dicorakkan dengan perwatakan yang jelas berbeza, antara China, Taiwan dengan Malaysia.
Ya, sememangnya penting untuk membantu mereka yang miskin, tetapi membantu mereka yang terdesak juga tidak kurang pentingnya. Hakikatnya, ramai wakil rakyat, jabatan kebajikan memiliki senarai keluarga yang miskin, maka keluarga miskin jarang diabaikan ketika sumber bantuan diagihkan. Namun, tidak mudah untuk kita mengesan “fakir tersembunyi” yang muncul lantaran impak pandemik.